خوشا شراب محبت ز ساغر ازلي
            قدح بروي صبوحي کشان لم يزلي
         
        
            ز دست ساقي تحقيق اگر خوري جامي
            شراب را ابدي دان و جام را ازلي
         
        
            بزير جامه چو زنار بينمت چون شمع
            چه سود راندن مقراض و خرقه عسلي
         
        
            مشو بحسن عمل غره و بزهد مناز
            که خواندت خرد پير زاهد عملي
         
        
            ز آب و گل نشود چون تو لعبتي پيدا
            ندانم از چه گلي دانمت که از چگلي
         
        
            چگونه از سر کويت کنم جلاي وطن
            که هست سوز درونم خفي و گريه جلي
         
        
            کجا ز زلف تو پيوند بگسلد دل من
            که کار زلف تو دل بنديست و دل گسلي
         
        
            محب روي توام در جواب دعوي عشق
            دل شکسته وکيلست و جان خسته ولي
         
        
            متاب روي ز خواجو که زلف هندويت
            بخورد خون دل ريشش از سياه دلي