خوشا شراب محبت ز ساغر ازلي
قدح بروي صبوحي کشان لم يزلي
ز دست ساقي تحقيق اگر خوري جامي
شراب را ابدي دان و جام را ازلي
بزير جامه چو زنار بينمت چون شمع
چه سود راندن مقراض و خرقه عسلي
مشو بحسن عمل غره و بزهد مناز
که خواندت خرد پير زاهد عملي
ز آب و گل نشود چون تو لعبتي پيدا
ندانم از چه گلي دانمت که از چگلي
چگونه از سر کويت کنم جلاي وطن
که هست سوز درونم خفي و گريه جلي
کجا ز زلف تو پيوند بگسلد دل من
که کار زلف تو دل بنديست و دل گسلي
محب روي توام در جواب دعوي عشق
دل شکسته وکيلست و جان خسته ولي
متاب روي ز خواجو که زلف هندويت
بخورد خون دل ريشش از سياه دلي