شماره ٥٦: گل سوري دگر بجلوه گري
گل سوري دگر بجلوه گري
مي کند صيد بلبل سحري
بطراوت سمن رخان چمن
مي برند آب لاله برگ طري
بوي گيسوي يار مي شنوم
يا نسيم بنفشه طبري
گل بستان فروز دم نزند
پيش رخسار او ز خوش نظري
بر درش بسکه دوست مي خوانم
دوست مي خواندم بکبک دري
چون نويسم حديث لعل لبش
قصب جامه ام شود شکري
پيش چشمش حديث نرگس مست
بود آهو و عين بي بصري
مردم چشمم افکند بر زر
دمبدم لعل پاره جگري
روزم از شب نمي شود روشن
بي رخ و زلف او ز بيخبري
ديو در اعتقاد من آنست
که مرا منع مي کند ز پري
عمر خواجو بزخم تير فراق
گشت دور از جمال او سپري