شماره ٢١: اي خوشه چين سنبل پرچينت سنبله
اي خوشه چين سنبل پرچينت سنبله
وي بر قمر ز عنبر تر بسته سلسله
وي تير چشم مست تو پيوسته در کمان
وي آفتاب روي تو طالع ز سنبله
بازار لاله بشکن و مقدار گل ببر
برلاله زن گلاله و برگل فکن کله
در ده شراب روشن و در تيره شب مرا
از عکس جام باده برافروز مشعله
فصل بهار و موسم نوروز خوش بود
در سر نواي بلبل و در دست بلبله
گل جامه چاک کرده و نرگس فتاده مست
وز عندليب در چمن افتاده غلغله
در وادي فراق چو خواجو قدم زند
از خون دل گياش برويد ز مرحله