شماره ٤٠٠: لاله رخا سمن برا سرو روان کيستي
لاله رخا سمن برا سرو روان کيستي
سنگ دلا، ستم گرا، آفت جان کيستي
تير قدي کمان کشي زهره رخي و مهوشي
جانت فدا که بس خوشي جان و جهان کيستي
از گل سرخ رسته اي نرگس دسته بسته اي
نرخ شکر شکسته اي پسته دهان کيستي
اي تو به دلبري سمر، شيفته رخت قمر
بسته به کوه بر کمر، موي ميان کيستي
دام نهاده مي روي مست ز باده مي روي
مشت گشاده مي روي سخت کمان کيستي
شهد و شکر لبان تو جمله جهان از آن تو
در عجبم به جان تو تاخود از آن کيستي