شماره ٣٤٧: هر زمان بر جان من باري نهي
هر زمان بر جان من باري نهي
وين دل غم خواره را خاري نهي
بس کم آزار مي نپندارم که تو
مهر بر چون من کم آزاري نهي
هر کجا برداري انگشت جفا
زود بر حرف وفاداري نهي
هيچت افتد کاين دل ديوانه را
از سر رغبت سر و کاري نهي
پاي اگر در کار من ننهي به وصل
دست شفقت بر سرم باري نهي
ور ببخشي بوسه آخر به لطف
مرهمي بر جان افگاري نهي
کار خاقاني بسازي زين قدر
کار او را نام بي کاري نهي