شماره ٣١٥: درا تا سيل بنشانم ز ديده
درا تا سيل بنشانم ز ديده
گهر در پايت افشانم ز ديده
بيا از گرد ره در ديده بنشين
که گرد راه بنشانم ز ديده
مگر دان سر ز من تا خون چشمم
سوي دل باز گردانم ز ديده
چنان بر ديده بندم نقش رويت
که نقش خلد برخوانم ز ديده
گه از بازوي و ران سازم کنارت
گهي بازوي خون رانم ز ديده
چو آئي سوي خاقاني دم نزع
به ديد تو دود جانم ز ديده