شماره ١٤٩: شور عشق تو در جهان افتاد
شور عشق تو در جهان افتاد
بيدلان را به جان زيان افتاد
تو هنوز از جهان نزاده بدي
کز تو آوازه در جهان افتاد
آتشي زد غم تو در جانم
که شرارش بر آسمان افتاد
تو سلامت گزين که نام دلم
از ملامت به هر زبان افتاد
کار من مصلحت کجا گيرد
خاصه کاين فتنه در ميان افتاد
صوتر حال خصم و خاقاني
مثل مار و باغبان افتاد