شماره ٨٦٤: عاشقم، از عشق من گر به گماني بگوي
عاشقم، از عشق من گر به گماني بگوي
چاره ندانم که چيست؟ آنچه تو داني بگوي
منتظرم تا مگر پيش من آيي شبي
گر بتواني بيا ور نتواني بگوي
من به دلم يار تو، باز تو گر يار من
هم به دلي کو نشان؟ ور به زباني بگوي
دوش بر آن بوده اي تا بخوري خون من
بي خبرم خون مخور، هر چه بر آني بگوي
جان و دلي زين جهان دارم اگر زانکه تو
در پي ايني ببر، بر سر آني بگوي
چند بگويي: ترا من برسانم به کام؟
آنچه پذيرفته اي چون برساني بگوي
بيش مزن تيغ غم بر جگر اوحدي
ترک نه اي، ترک اين سخت کماني بگوي