باز به رسم سرکشان راه جفا گرفته اي
تيغ ستم کشيده اي، ترک وفا گرفته اي
من طلب تو چون کنم؟ چون به تو در رسم؟ که تو
شير ز دام جسته اي، مرغ هوا گرفته اي
نيست در اندرون من جاي خيال ديگري
جاي کسي کجا بود؟ چون همه جا گرفته اي
ما سر و مال در غمت باخته سال و ماه و تو
هم غم ما نخورده اي، هم کم ما گرفته اي
چيست گناه ما؟ که تو بار دگر به رغم ما
يار دگر گزيده اي، خانه جدا گرفته اي
جز به دعا نميرسد دست من از غمت، ولي
راه نفس ببسته اي، دست دعا گرفته اي
هر گرهي ز زلف او باز کني تو، اوحدي
کشور چين گشوده اي، ملک ختا گرفته اي