شماره ٧٢١: چمن پر گهر شد ز باران ژاله
چمن پر گهر شد ز باران ژاله
زمين پر کواکب ز ياقوت لاله
ز شبنم فرو هشت نسرين حمايل
ز سنبل بر افگند سوسن کلاله
به جاي مي لعل پر کرده گلها
ز سيماب رخشنده زرين پياله
صبا را چمن کرده هر بامدادي
به گلزار پردامني زر حواله
ز زرورق غنچه بر خوان گلبن
همي پيچد از بهر بلبل نواله
به هر گوشه بيني خرامان و خرم
غزلخوان غزالي به رخ چون غزاله
گرم دستگاه گل و لاله بودي
به گنجي گران مي نبشتم قباله
کنونست وقت، اوحدي، گر جواني
چو مرغان عاشق در آيي بناله
بهاري چنين باد و شش ساله ماهي
صبوحي کن از باده پنج ساله