شماره ٦١٣: ترا رسد گره مشک بر قمر بستن
ترا رسد گره مشک بر قمر بستن
به گاه شيوه گري لعل بر شکر بستن
کمر به کشتن ما گر ببسته اي سهلست
بيا، که حلقه بکوبيم ازين کمر بستن
مرا که روي تو بايد چه کار باد گري؟
چو پاي درد کند شرط نيست سر بستن
دگر به پند من، اي مدعي، زبان مگشاي
که لب نخواهم ازين ماجرا دگر بستن
ز من مدار صبوري طمع، که نتوانم
ز بهر سنگدلي سنگ بر جگر بستن
به چند وجه بکردم نصيحت دل خويش
ميسرم نشد از روي او نظر بستن
گر اوحدي در خلوت به روي غير ببست
به روي دوست مروت نبود دربستن