شماره ٥٤٢: صبا، چو برگذري سوي غمگسار دلم
صبا، چو برگذري سوي غمگسار دلم
خبر کنش که: زهي بيخبر ز کار دلم!
شکسته غم عشقت ز روزگار، اي دوست
دل منست، که شادي به روزگار دلم
کنون که در پي آزار من کمر بستي
مباش بي خبر از ناله هاي زار دلم
برين صفت که دلم را نگاهبان غم تست
به منجنيق نگيرد کسي حصار دلم
دل مرا ز برت راه باز گشت نماند
ز سيل گريه، که افتاد در گذار دلم
بيا و سر دل من ز اوحدي بشنو
که اوست درهمه گيتي خزينه دار دلم