شماره ٣٦١: مرا از بخت اگر کاري برآيد
مرا از بخت اگر کاري برآيد
به وصل روي دلداري برآيد
وليکن دور گردون خود نخواهد
که کام ياري از ياري برآيد
اگر خوبان گيتي را کني جمع
به نام من ستمگاري برآيد
و گر من طالب اندوه گردم
ز هر سويش طلبکاري برآيد
دل من گر بکارد دانه غم
ازان يک دانه انباري برآيد
ز دلتنگي اگر رمزي بگويم
ازان تنگي به خرواري برآيد
گلي را گر برون ارم ز خاري
ز هر برگش سر خاري برآيد
ز زلف يار اگر مويي بجويم
بهر مويش خريداري برآيد
ز بهر تخت اگر شاهي نشانم
به نام اوحدي داري برآيد