شماره ٣٣: دلم در دام عشق افتاد هيلا
دلم در دام عشق افتاد هيلا
فتاده هر چه بادا باد هيلا
چو دل را در غمش فريادرس نيست
مرا از دست دل فرياد هيلا
بر آب چشم من کشتي برانيد
که توفان در جهان افتاد هيلا
بده ساقي، چو کشتي ساغر مي
به ياد دجله بغداد هيلا
منم وامق، تويي عذرا وفا کن
تويي شيرين منم فرهاد، هيلا
ز اشک و سوز و آه من حذر کن
که بارانست و برق و باد هيلا
چو داد بيدلان دادي، نگارا
مکن بر جان من بيداد هيلا
گر از جور تو روزي پيش سلطان
چو مظلومان بخاهم داد هيلا
مگو از تلخ و شور، اي مطرب، امروز
که خسرو دل به شيرين داد هيلا
ز قول اوحدي بر بيدلان خوان
غزلهايي که داري ياد هيلا