شماره ٧٩: اي گلستان ترا بالاي سرو
اي گلستان ترا بالاي سرو
وز تو زيب قامت زيباي سرو
شکل سرو ار چه به بستانها خوش است
با چنان قدي کرا پرواي سرو
هر کرا با گلعذاري سر خوش است
کي سر باغ است با سوداي سرو
راستي گويم مرا با تست کار
راست نايد کار از بالاي سرو
مي درم بر ياد بالايت چو گل
جامه پيش قامت يکتاي سرو
هيچگه باشد که زير پاي تو
سر نهم چون سبزه زير پاي سرو
خسروت بر چشمها جا کرد، ازآنک
بر گذار سرو باشد جاي سرو