شماره ٤٠: اي رهزن عشاق، چه عيار کسي تو
اي رهزن عشاق، چه عيار کسي تو
وي ماه شب افروز، چه طرار کسي تو
خون است مي نوشگوارت ز دل خلق
اي ظالم بي مهر، چه خونخوار کسي تو
هر چند که گويند مکن جور، کني بيش
زين خوي مخالف چه جفا کار کسي تو
خنجر زني از غمزه و رحمت نکني هيچ
زين بيش عفاالله چه ستمگار کسي تو
گر جان ندهم، سر نهم، آزرده کني دل
هم جان و سر تو که دل آزار کسي تو
خوارم کني و عزتم اين بس که بگويي
کاي بر درم افتاده، تويي خوار کسي تو
چندين که جفا برد ز تو خسرو مسکين
روزيش نگفتي که وفادار کسي تو