شماره ٢٨: امروز به نظاره آن سرو خرامان
امروز به نظاره آن سرو خرامان
بس عاقل و هشيار که شد بي سرو و سامان
جانم شده گمراه و به دل مانده خيالي
زان سرو که مي رفت به صد ناز خرامان
اي بي خبر، از حال چه گويم به تو اين حال
داني که ندانند غم سوخته خامان
از چشم غلامان چونه اي هيچ گهي دور
خواهم که ببوسم به هوس چشم غلامان
گر پيش تو لافد مه کامل، نپذيرد
دعوي تمامي کس ازين نيم تمامان
از بوي خط و زلف تو بس جا که رود باد
گر وام کند مشکي ازان غاليه دامان
خسرو چه دري جامه، چو فرهاد شو از عشق
کز ناله کسي را فگند چاک به دامان