مبارک باد، ماه روزه داران!
بدان مستي فزاي هوشياران!
مده، اي محتسب، تشويش چشمش
که در خواب خوشند آن پر خماران
ز گريه بيش مي سوزيم با آنک
نگيرد هيمه آتش ز باران
رخت در چشم مشتاقان چنانست
که شربت در دهان روزه داران
خورد خون من آن کافر همه روز
گوارا باد مي بر باده خواران
غنيمت دار خواب بي غمي را
که شب ناخوش بود بر سوکواران
بيار آن ده قدح، اي ساقي هوش
که بر خسرو نبود اين مي گواران