شماره ٦٧٢: من اگر دوستت همي دارم
من اگر دوستت همي دارم
مکش اکنون براي اين کارم
من خود از هجر مرده ام، ليکن
خويشتن را بدو نمي آرم
لاف ياري نمي زنم، هر چند
با تو در خويشتن نمي يارم
در نشان ستارگان سپهر
همه شب تا به روز بيدارم
مي دهم جان به ياد گيسويت
شب بدين ياد زنده مي دارم
نستاني تو جان خسرو، ليک
گر بگويي به غمزه نسپارم