شماره ٦٦١: هر شب از شوق جامه پاره کنم
هر شب از شوق جامه پاره کنم
عاشق عاشقم، چه چاره کنم
گر برآيد مه از گريبانش
دامن از گريه پر ستاره کنم
از درونم برون نخواهد رفت
گر چه صد جاي سينه پاره کنم
خون شد اين دل، نگر ز بهر جفات
دل ديگر ز سنگ خاره کنم
جرعه اي گر بيابم از لب تو
صوفيان را شراب خواره کنم
چند گويي که صبر کن در هجر
گر توانم هزار باره کنم
من همي ميرم و تو آب حيات
چون توانم ز تو کناره کنم
تو کني جور بر دل خسرو
من چو بيگانگان نظاره کنم