شماره ٦٥٩: غم کشي چند يار خويش کنم
غم کشي چند يار خويش کنم
گريه بر روزگار خويش کنم
با دل خويش درد خود گويم
مويه بر سو کوار خويش کنم
مي رود چون ز خون دل رقمي
بر درت يادگار خويش کنم
مرغ داميم کو رخت که دمي
ناله در نوبهار خويش کنم؟
دل ني و جان ني، پيش تو چه کنم؟
که تو را شرمسار خويش کنم
چون به جز غم کسي نه محرم ماست
غم خود غمگسار خويش کنم
يار بايد به وقت خوردن غم
خسرو خسته يار خويش کنم