هرگز ز دور چرخ وفايي نيافتم
وز گلشن مراد صفايي نيافتم
گر همچو ناي در شغب آيم، عجب مدار
کز چنگ روزگار نوايي يافتم
ايام ناشتا صفت آمد از اين قبل
بر خوانچه اميد صلايي نيافتم
دردم ز حد گشت و صفايي نشد پديد
کارم به جان رسيد و دوايي نيافتم
خونم بريخت عالم و خون دگر ز چشم
عمدا بريختم که بهايي نيافتم
سلطانيا، به صحبت دشمن گذار عمر
کز دوستان عهد وفايي نيافتم