شماره ٤٤٩: ز هجران روز من شب گشت و کي بودي چنين روزم
ز هجران روز من شب گشت و کي بودي چنين روزم
شبي گر روز کردي با من آن ماه شب افروزم
گرفتار آمدم جايي و نهمانا رهم زيرا
شکست آن قلب کو بر خيل غم مي کرد پيروزم
برآيد زين هوس جانم که يک شب شمع تو باشم
تو خوش خوش باده مي نوشي ومن چون شمع مي سوزم
بلا و غم خريدار آمدند از سوي تو بر من
بحمدالله که در کوي تو بازار است امروزم
کسي از عمر خود روزي نخواهد کم، ولي بر من
رود گر بي غمت روزي، مبادا روزي آن روزم
کشم تا جان بود در تن، جفاهاي سگ کويت
سگ کوي ترا باري و فاداري بياموزم
نهان تا چند دارم درد خسرو را ز تو آخر
دلم برده ز کف وانگه لب بيهوده مي دوزم