نافه چين ز خاک کوي تو زاد
لاله تر ز باغ روي تو زاد
غنچه کز بوي گشت آبستن
عاقبت چون بزاد بوي تو زاد
گر چه از موي کوه کم زايد
کوه غم در دلم ز موي تو زاد
هم به طفلي همه جهان بگرفت
غم دل کاندر آرزوي تو زاد
سوي ما جز وفا نمي زايد
هر جفايي که زاد سوي تو زاد
بنده خسرو به ناخوشي خو کرد
به جز از تو مگو ز خوي تو زاد