شماره ١٦٧

شب نشد از تاب تب پيرهن آتشکده

پيرهنم شعله بود انجمن آتشکده

صورت شيرين بکاشت گلشني از خار و خس

بهر خود آماده ساخت کوهکن آتشکده

سينه سوزان من قبله گيران شده است

روح من آتش بود جسم من آتشکده

سرد نگردد ز مرگ اي دل آتش فروز

مي برم از پيرهن در کفن آتشکده