بلب آرام گير اي جان غمگين يکدمي ديگر
که شايد در حريم سينه بفرستد غمي ديگر
چو گردم تنگ دل شرح غمت را با غمت گويم
که در شرع محبت کفر باشد محرمي ديگر
هم از غم تنگدل گشتم هم از شادي کرا خوانم
که بنمايد دلمرا ره بسوي عالمي ديگر
گهي گردد عرقناک از حيا گاهي ز مي هر دو
گلستان جمالش تازه دارد دشبنمي ديگر
شهيد غمزه او نيستم حسرت بتيغم زد
بهل اي همدم اين شيون بپا کن ماتمي ديگر
قدم چون رنجه فرمودي ببالينم مرو در دم
بغايت مشرفم برمرگ بنشين يکدمي ديگر
مشو ايمن گرت بر مسندجم دهر بنشاند
که هر دو زود گردد مسند آراي غمي ديگر
کفن شويم بخون ديده ني در چشمه زمزم
پرستار صنم را هست عرفي زمزمي ديگر