•  
• کتابخانه فارسی/
• مثنوي معنوي/
• دفتر ششم هم از مثنوي/
• حکايت امرء القيس کي پادشاه عرب بود و به صورت عظيم به جمال بود يوسف وقت خود بود و زنان عرب چون زليخا مرده او و او شاعر طبع قفا نبک من ذکري حبيب و منزل چون همه زنان او را به جان مي جستند اي عجب غزل او و ناله او بهر چه بود مگر دانست کي اين ها همه تمثال صورتي اند کي بر تخته هاي خاک نقش کرده اند عاقبت اين امرء القيس را حالي پيدا شد کي نيم شب از ملک و فرزند گريخت و خود را در دلقي پنهان کرد و از آن اقليم به اقليم ديگر رفت در طلب آن کس کي از اقليم منزه است يختص برحمته من يشاء الي آخره

حکايت امرء القيس کي پادشاه عرب بود و به صورت عظيم به جمال بود يوسف وقت خود بود و زنان عرب چون زليخا مرده او و او شاعر طبع قفا نبک من ذکري حبيب و منزل چون همه زنان او را به جان مي جستند اي عجب غزل او و ناله او بهر چه بود مگر دانست کي اين ها همه تمثال صورتي اند کي بر تخته هاي خاک نقش کرده اند عاقبت اين امرء القيس را حالي پيدا شد کي نيم شب از ملک و فرزند گريخت و خود را در دلقي پنهان کرد و از آن اقليم به اقليم ديگر رفت در طلب آن کس کي از اقليم منزه است يختص برحمته من يشاء الي آخره