اي روي تو باغ و باغباني تو
روي تو و باغ هر دو همچون هم
دانم که تو ابر و نم روا داري
ز آن ديده چو ابر کرده ام پرنم
در باغ تو تا که باغبان باشي
لاله بگه خزان نيايد کم
خرم شده باغ از تو چون جنت
چون باغ تو باغ نيست در عالم
تو مهر و مهي و مهر و مه دايم
دارند هميشه باغ را خرم
