صفت دلبر چوگان باز است

تازان درآمد از در ميدانش

چون ماه آسمان يکرانش

گوي و دلم دو کوي به پيشش در

هر دو غمي ز زخم فراوانش

اين گوي خسته از مژه چشمش

وآن گوي جسته از سر چوگانش