اي يار دبستاني و دبستان
ناديده چو تو دلربا و دلبر
حوري و دبستان به تو مزين
ماهي و محلت به تو منور
از نور تو اين گشته چرخ اعلا
وز فر تو آن گشته خلد اکبر
گاه گاه برند اوستاد خود را
بادام و شکر کودکان يکسر
او را تو همي از دو چشم و از لب
بادام بري هر زمان و شکر