در حق دلبر نحوي گويد

من دوش بپرسيدم بر وجه يقينت

زان بت که به نحو اندر زين الادبا شد

گفتم که بود جانا مکسور به علت

زلفين تو بي علت مکسور چرا شد

گفتا که پر از همزه ست اين زلف چو لامم

مکسور کند لام تو را ظن خطا شد