صفت يار پاي کوب کند

چو کوبي پاي و چون گيري پياله
تنت از لطف گردد همچو جانت
چنان گردي و پيچاني ميان را
ندارد استخوان گويي ميانت
ز مي گر چه تهي باشد پياله
نمايد پر مي از عکس رخانت