نبشتن ز گفتن مهمتر شناس
نبشتن ز گفتن مهمتر شناس
به گاه نوشتن بجا آر هوش
سخن با قلم چون قلم راست دار
به نيک و به بد در سخن نيک کوش
دو نوک قلم را مدان جز دو چيز
يکي صرف زهر و يکي محض نوش
تو از نوش او زندگاني ستان
ز زهرش مکن جان شيرين به جوش
به گفتن تو را گر خطايي فتد
ز بربط فزونت بمالند گوش
وگر در نبشتن خطايي کني
سرت چون قلم دور ماند ز دوش