موعظه
ايمني را و تندرستي را
آدمي شکر کرد نتواند
در جهان اين دو نعمتي ست بزرگ
داند آن کس که نيک و بد داند
تا فراوان نايستي تو ذليل
روزگارت عزيز ننشاند
آنچه بدهد فلک تو را بستان
باز ده پيش از آنکه بستاند
تو چه داني که چند بد هر روز
بخت نيک از تو مي بگرداند
راستي کن همه که در دو جهان
به جز از راستيت نرهاند
سخت بيدار باش در همه کار
بيش از آن کت قضا بخسباند
نيک رو بد مرو که نيک و بدست
که ز ما يادگار مي ماند