اي ملک شيردل پيل تن
صفدر لشکرشکن تيغ زن
خسرو مسعود سعود فلک
بر سر تاج تو شده انجمن
دولت در خدمت و در مدح تو
بسته ميانست و گشاده دهن
رخش تو بر خاک چو بگشاد کام
دشت شود پر گل و پر ياسمن
تيغ تن چون گشت برهنه به جنگ
جوشن پوشد ز نهيب اهرمن
بيش به هندستان از غزو تو
نه تن بت ماند نه جان شمن
گويدي اوصاف تو گر يابدي
خامه و شمشير و زبان و سخن
بر فلک گردان نعش بنات
تا نشود جمع چو نجم پرن
بادي تابنده چو مهر فلک
بادي بالنده چو سرو چمن
ناصح تو محتشم و محترم
حاسد تو منهزم و ممتحن