اي عطا پيشه که درياي سخا و کرمت
در تلاطم همه گوهر به کنار اندازد
محتشم کيست که مثل تو گران مقداري
بروي از خلق سبک روح گذار اندازد
چون به اين لطف سرافراز شد اکنون آن به
کانچه دارد به رهت بهر نثار اندازد
ليک از نظم گران سنگ مناسب تر نيست
آن چه در پاي تو اي کوه وقار اندازد
