احمد حنبل امام عصر بود
شرح فضل او برون از حصر بود
چون ز فکر و علم خالي آمدي
زود پيش بشر حافي آمدي
گر کسي در پيش بشرش يافتي
در ملامت کردنش بشتافتي
گفت آخر تو امام عالمي
از تو داناتر نخيزد آدمي
هرک مي گويد سخن مي نشنوي
پيش اين سر پا برهنه مي دوي
احمد حنبل چنين گفتي که من
گوي بردم در احاديث و سنن
علم من زو به بدانم نيک نيک
او خدا را به زمن داند وليک
اي ز بي انصافي خود بي خبر
يک زمان انصاف ره بينان نگر