در تضمين مطلع يکي از قصايد سعدي گويد

چه تفاوت کند ار زانکه بيائي بر ما
« بامدادان که تفاوت نکند ليل و نهار»
دست در دامن مي زن که از اين پس همه روز
« خوش بود دامن صحرا و تماشاي بهار »