شماره ٦٩٣: به ناکامي ز خاک آستانت دردسر بردم
به ناکامي ز خاک آستانت دردسر بردم
دعاي طاق ابرويت به محراب دگر بردم
درين مدت که عمر من سرآمد در نظر بازي
چه از خورشيد خسارت بغير از چشم تر بردم
به کوته دستي من خون اگر گريند جا دارد
که من دست تهي چون بهله زان موي کمر بردم
مرا زيبد به سربازان عالم گردن افرازي
که گوي دل زچوگان خم زلفت بدر بردم
برهمن گرمرا سوزد به صندل جاي آن دارد
که بر پاي صنم تا جبهه سودم دردسر بردم