شماره ٢٦٠: ازآب بازي مژه اشکبار خويش
ازآب بازي مژه اشکبار خويش
کرديم همچو دامن صحرا کنار خويش
راه سخن به محمل مقصود يافتيم
همچون جرس ز ناله بي اختيار خويش
ناموس دودمان حيا مي رود به باد
چون گل مساز خنده رنگين شعار خويش
خون لاله لاله مي چکد از چشم آفتاب
ترکرده اي زشبنم مي تا عذار خويش
سنگ غرور بردهن جام جم زنيم
چون بشکنيم ازان لب ميگون خمار خويش
سهل است کار دشمن خصم کينه جوي
غافل مشو ز دوستي دوستدار خويش