من و ما
مهتاب و سرشکي به هم آميخته بوديم
خوش رويهم آن شب من و مه ريخته بوديم
دور از لب شيرين تو چون شمع سيه روز
خوش آتش و آبي به هم آميخته بوديم
با گريه خونين من و خنده مهتاب
آب رخي از شبنم و گل ريخته بوديم
از چشم تو سرمست و به بالاي توهمدست
صد فتنه ز هر گوشه برانگيخته بوديم
زان پيش که در زلف تو بنديم دل خويش
ما رشته مهر از همه بگسيخته بوديم