اي دل گشايشي ز دل عاشقان بجو
            آسايشي ز صحبت صاحبدلان بجو
         
        
            دريوزه اي ز همت مردان حق بکن
            بخشايشي ز خدمت اين دوستان بجو
         
        
            پروانه وار ز آتش عشقش بسوز دل
            آن لحظه آرزوي دل و کام جان بجو
         
        
            از خود نهان به خلوت جانانه در خرام
            چون بي نشان شدي زخود آن دم نشان بجو
         
        
            گر طالب حقيقتي مطلوب نزد تست
            درياب و آرزوي دل طالبان بجو
         
        
            ذرات کاينات ز خورشيد روي او
            روشن شدند ذره به ذره عيان بجو
         
        
            سيد ازين ميان و کنارش طلب مکن
            برتر شو از کنار و برون از ميان بجو