شماره ١٢١: اي دل ار عاشقي بيا خوش باش
اي دل ار عاشقي بيا خوش باش
ور چو ما صادقي درآ خوش باش
خوش بلائي است عشق بالايش
جان فدا کن در اين بلا خوش باش
همه کس خوش بود به ساز و سزا
تو به ساز و به ناسزا خوش باش
از غم دي و غصه فردا
بگذر امروز و حاليا خوش باش
جان به باد هوا سپار اي دل
به هوايش در آن هوا خوش باش
خوش عزيزي است عمر و مي گذرد
مگذارش مرو بيا خوش باش
خوش بود گفته خوش سيد
خوش به خوان راست در نوا خوش باش