رباعي

وقت سحر از باغ بهشت آمد باد

آورد گلي و در کنارم بنهاد

چون زلف صنم نهاده بودم دامي

ماهي بگذار آمد و در دام افتاد

چو شهناز آن رباعي ساخت بر چنگ

فرو خواند اين غزل شکر به آهنگ: