گفتار (٤٦)
و گروهي بخلاف اين مصلحت ديده اند و گفته اند که در کشتن بنديان تأمل اولي ترست، بحکم آنکه اختيار باقيست، توان کشت و توان بخشيد.
و اگر بي تأمل کشته شود محتملست که مصلحتي فوت شود که تدارک آن ممتنع باشد
نيک سهلست زنده بيجان کرد
کشته را باز زنده نتوان کرد
شرط عقلست صبر تير انداز
که چو رفت از کمان نيايد باز