شماره ١٣٠: زين بحر بيکران کم هر اعتبار گير
زين بحر بيکران کم هر اعتبار گير
موج گهر شو و سر خود در کنار گير
الفت پرست کنج دلي اضطراب چيست
رخت نفس در آينه داري قرار گير
مردان باحتياط با من آرميده اند
چندانکه گرد خويش برائي حصار گير
نقش خيال پرده اعيان نهفته اند
راز نهان آينه ها آشکار گير
نتوان نگاشت سر خط عبرت بهر مدار
برخيز دوده ئي زچراغ مزار گير
اين است اگر فسون هوس بعد مرگ هم
بار نفس چو صبح بدوش غبار گير
تا خاک گشتن آب زگوهر نميرود
اي شرم کوش دامن دل استوار گير
هر چند کار چشم نمي آيد از زبان
اي لب تو احولي کن و نامش دوبار گير
مشت غبا خود زخيالش بباد ده
طاوس شو فضاي جهان در بهار گير
دل چون امام سبحه اگر بفشرد قدم
(بيدل) بيک پياده ره صد سوار گير