گر عزيزم بر تو گر خوارم
چه کنم دوستت همي دارم
بر دلم گو غمت جهان بفروش
با چنين صد غمت خريدارم
سايه بر کار من نمي فکني
اين چنين نور کي دهد کارم
هيچ گل ناشکفته از وصلت
هجر تا کي نهد به جان خارم
گويمت جان من بيازاري
ور تو جانم بري نيازارم
خويشتن را بدين ميار چو من
خويشتن را بدان نمي آرم
گويي ار جز خداي دارم و تو
انوري از خداي بيزارم
هم تو داني که اين چه دستانست
رو که شيرين همي کني کارم