شماره ٢٠٥: يارم تويي به عالم يار دگر ندارم
يارم تويي به عالم يار دگر ندارم
تا در تنم بود جان دل از تو برندارم
دل برندارم از تو وز دل سخن نگويم
زان دل سخن چه گويم کز وي خبر ندارم
دارم غم تو دايم با جان و دل برابر
زيرا که جز غم تو چيزي دگر ندارم
هر ساعتي فريبم دل را به عشوه تو
گويي که عشوه تو يک يک ز بر ندارم
گفتي که صبر بگزين تا کام دل بيابي
صبر از چنان جمالي نشگفت اگر ندارم
صبرم چگونه باشد از عشق ماهرويي
کاندر زمانه کس را زو دوستر ندارم