دلدار به طبع گشت رام آخر
وين کار به صبر شد تمام آخر
آن کره سر کشيده توسن
بي رايض گشت خوش لگام آخر
وان مرغ رميده وز قفس جسته
باز آمد چون دلم به دام آخر
هرکس که به صبر پاي بفشارد
روزي برسد چو من به کام آخر
منشوري نيست دور محنت را
چون يابد دولت دوام آخر