حسنش از رخ چو پرده برگيرد
ماه واخجلتاه درگيرد
چون غم او درآيد از در دل
صبر بيچاره راه برگيرد
شاهد جانم و دلم غم اوست
کين به پا آرد آن ز سر گيرد
عشق عمرم ببرد و عشوه بداد
تا ببيني که سر به سر گيرد
دل همي گويدم به باقي عمر
بوسه اي خواه بو که درگيرد
صد غم از عشق او فزون دارد
انوري گر شمار برگيرد
گر دهد بوسه اي وگر ندهد
اندر آن صد غم دگر گيرد